Geschiedenis H5.1

De grote 3

Tijdens de 2e wereldoorlog ontmoeten de regeringsleiders van de gealieerden elkaar regelmatig. Hier werdt gesproken over hoe de oorlog snel beeindigd zou kunnen worden en ook over hoe het na de oorlog verder moest. Toen hadden De naam voor de regeringsleiders van GB, VS en SU die als geallieerden gezamelijk tegen DU en JP optrokkende grote drie nog een gemeenschappelijke vijand (DU) en dachten ‘Dat ze er wel uit kwamen met elkaar’. Er werden dus te vage afspraken gemaakt. Dit bleek weer toen de oorlog voorbij was en de afspraken ook echt uitgevoerd moesten worden.
Die afpraken waren:
1- oorlogsmisdadigers moesten gestraft worden. 2- De grens DU-RU moest verder naar het westen. 3- Duitse minderheden uit de landen van de sovjet-unie moesten weg. 4- Er word een vredesverdrag met DU voorbereid.
De eerste 3 afpraken zijn uitgevoerd en de 4e is nooit gebeurd. DU werd uiteindelijk verdeeld in 4 In 1945 werd het bestuur over DU en Berlijn in handen van GB,VS,FR en SU gelegd, die ieder een gedeelte van het territorium van DU en Berlijn kregen toegewezen.bezettingszones. Dit gebeurde ook met Berlijn. Doordat de sovjetzone op dezelfde manier als de andere oostblokken behandeld werd groeiden de SU en VS+GB+FR snel uit elkaar en werdt DU opgesplitst in maar 2 delen: Het bondsrepubliek Duitsland (VS+GB+FR, west) en de Duitse Demoratische Republiek (SU, oost). Hetzelfde gebeurde in berlijn maar dan andersom (BRD oost en DDR west).

Het ijzeren gordijn

Nadat DU in tweeen gedeeld werd, begonnen de als tijdelijk bedoelde Gebieden waar een staat veel invloed kan laten gelden, meestal met stilzwijgende goedkeuring van andere staten.invloedssferen steeds groter te worden. In maart 1946 introduceerde Churchill het begrip ‘Ijzeren gordijn’. Hierbij legde hij de schuld overduidelijk bij de SU.

Stop het rode gevaar

In het westen van Europa begonnen steeds meer landen communistisch te worden (door de SU). Dit waren eerst de landen die door Russische troepen bevrijd waren en dus ook de Russische invloedssfeer toegewezen kregen. Toen nog meer landen (zoals China en Griekenland) communistisch zouden worden ging de toenmalige Amerikaanse president Henry S Truman in grijpen De door de Amerikaanse president Truman verkondigde richtlijn dat het Westen iederland mag steunen waar een communistische machtsovername dreigt.(Truman-doctrine). Hierdoor kon hij Griekenland nog tegenhouden maar China niet meer.